FoodTrails Magazine Ακολουθήστε μας στα ίχνη του καλού φαγητού!
Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς !
Γεννήθηκα στην Πάτρα. Μεγάλωσα και έμεινα εκεί μέχρι τα 21 μου. Τότε ήρθα στη Ζάκυνθο γιατί διορίστηκα ως μουσικός σε δημόσιο σχολείο. Έχω οικογένεια με 2 παιδιά και πολλά χόμπι κατά καιρούς. Το σταθερό μου χόμπι, όμως, είναι η κουζίνα, την οποία αγάπησα από παιδί μέσα από το σπίτι μου. Αγαπώ τη μαγειρική, αλλά τη ζαχαροπλαστική την αγαπώ ακόμα περισσότερο!
Πως προέκυψε η ‘’Μικρή Κουζίνα’’ ‘‘mikrikouzina’’;
Όταν ακούει για πρώτη φορά κάποιος το όνομα που έδωσα στο μπλογκ, το μυαλό του πάει στο μέγεθος της κουζίνας μου. Γνωρίζοντάς με σιγά-σιγά, καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυτή η αιτία που ονόμασα έτσι το μπλογκ. Πράγματι, τόσο ο χώρος της κουζίνας μου είναι πολύ μικρός, όσο και η ηλεκτρική συσκευή ήταν μέχρι πρόσφατα μικρή. Μέχρι πριν λίγο καιρό -επί 25 χρόνια- μαγείρευα σε ένα φοιτητικό κουζινάκι με δυόμιση μάτια λόγω χώρου. Η «μικρή κουζίνα», όμως, είναι μια μεταφορική φράση. Η μικρή μου κουζίνα είναι μια ταπεινή, χαμηλόφωνη κουζίνα που δεν βροντοφωνάζει για ό,τι κάνει. Μαγειρεύει, δημιουργεί, ανακαλύπτει, αλλά χαμηλόφωνα. Προτρέπει τον κόσμο να ταξιδέψει μέσα από τις γεύσεις της και από τις γνώσεις που έχει αποκτήσει από την εμπειρία και τη μελέτη με απλό και κατανοητό τρόπο, αλλά και με χιούμορ. Μα προτιμά να αφήνει τους άλλους να μιλήσουν γι΄ αυτήν.
Ποια ήταν η σχέση σας με το internet πριν τη ‘’Μικρή Κουζίνα’’; Ήταν εύκολο για εσάς να μπείτε σε αυτόν το κόσμο;
Ασχολούμαι με το ίντερνετ γύρω στα 15-16 χρόνια. Είχα σχέση με την τεχνολογία πριν ανοίξω το μπλογκ, αλλά είχα τις βασικές γνώσεις. Μάθαινα, όμως, πράγματα επειδή με ενδιέφεραν. Λατρεύω την τεχνολογία! Πριν τη μικρή κουζίνα, έγραφα σε ένα ομαδικό μπλογκ μαγειρικής για 2 χρόνια. Στη συνέχεια, θέλησα να έχω το δικό μου, προσωπικό χώρο. Ξεκίνησα να πειραματίζομαι ακόμα περισσότερο, βελτίωσα τις φωτογραφίες μου. Όταν άρχισα να γράφω σε μπλογκ, μου φαινόταν περίεργο και θα εξηγήσω γιατί. Οι πρώτοι μπλόγκερς διαχειρίζονταν τα μπλογκ τους με κώδικα html. Αυτά που τώρα κάνουν οι μπλόγκερς με τεράστια ευκολία με παραθυράκια, εμείς τα κάναμε με παίδεμα. Για να βάλεις μια φωτογραφία ή ένα γκατζετάκι στο μπλογκ σου, παιδευόσουν πολλή ώρα. Αλλά μέσα από αυτή τη διαδικασία και τη δυσκολία, μάθαινες πολλά πράγματα. Είμαι μπλόγκερ από το 2006, από τους πρώτους δηλαδή και όλο αυτό με βοήθησε να μάθω πολλά!
Ο κόσμος ανταποκρίνεται σε αυτές τις διαδικτυακές προσπάθειες; Συμβουλεύεται το internet πριν μαγειρέψει;
Ναι. Ο κόσμος ανταποκρίνεται και συμβουλεύεται το ίντερνετ πριν αποφασίσει να φτιάξει κάτι. Κι εγώ το κάνω για να μάθω νέα πράγματα ή τεχνικές. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από μεγάλες γιορτές ή μέρες που κατά το έθιμο καταναλώνουμε συγκεκριμένα φαγητά και γλυκά, η κίνηση στα μπλογκς ανεβαίνει κατακόρυφα επειδή ο κόσμος ψάχνει τι θα φτιάξει. Το ίντερνετ σου προσφέρει χιλιάδες πληροφορίες άμεσα και ταχύτατα, οπότε για τον καθένα είναι ευκολία. Βέβαια, να επισημάνω κάτι εδώ. Αλλιώς διαβάζει μια συνταγή μια έμπειρη μαγείρισσα και αλλιώς τη διαβάζει μια άπειρη. Εγώ, για παράδειγμα, με μια ματιά στη συνταγή που τυχαία βρήκα θα καταλάβω αν είναι καλή, θα καταλάβω περίπου το αποτέλεσμα. Μια άπειρη νοικοκυρά απλά επιλέγει μια συνταγή που της φάνηκε προσιτή, εύκολη κλπ. Βέβαια, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί αν έψαχνε συνταγή και σε ένα βιβλίο…
Όμως δεν περιοριστήκατε στο διαδίκτυο! Τις συνταγές σας τις οργανώσατε και με αυτές δημιουργήσατε τα δικά σας βιβλία! Πώς και γιατί προέκυψε αυτό;
Πράγματι έτσι έγινε. Ο κόσμος που έμπαινε στη μικρή κουζίνα γινόταν όλο και περισσότερος. Λάμβανα (και λαμβάνω) μηνύματα που με ευχαριστούσαν που έμαθαν να μαγειρεύουν, που έλυσα απορίες. Ζητούσαν ακόμα και να γράψω ένα βιβλίο -και ακόμα ζητάνε- με το αγαπημένο θέμα που έχει ο καθένας. Η ιδέα μου μπήκε επειδή οι παλιές συνταγές περνάνε και χάνονται στο μπλογκ, ενώ σε ένα βιβλίο θα ήταν συγκεντρωμένες. Ένα βιβλίο μικρό και εύχρηστο, το οποίο θα χωρούσε στην κουζίνα και το οποίο θα συμβουλευόταν η κάθε νοικοκυρά ανά πάσα στιγμή. Όλο αυτό δεν θα είχε γίνει πραγματικότητα αν δεν είχε πιστέψει σε μένα εδώ το “Έντυπο”, το οποίο υλοποίησε την ιδέα μου. Το πρώτο μου βιβλίο, το «Ψωμιά και ζύμες», κυκλοφόρησε στις αρχές του 2010 και περιλαμβάνει 55 συνταγές για ψωμιά, ζύμες, κριτσίνια, αρτοσκευάσματα καθώς και μερικές ζακυνθινές συνταγές. Εύχρηστες, εύκολες, που λύνουν τα χέρια της νοικοκυράς. Από το τι να φτιάξει για να πάρει μαζί το παιδί της στο σχολείο ή η ίδια στη δουλειά της μέχρι το πώς να φτιάξει προζύμι ή ένα γιορτινό ψωμί και τσουρέκια. Ένα χρόνο μετά ήρθε το δεύτερο βιβλίο, το «Λικεράκια και σερμπέτια», το οποίο περιλαμβάνει 71 συνταγές για λικέρ, σιρόπια, αλλά και συνταγές σχετικές με αυτά καθώς και συνταγές με τα υλικά που μας μένουν από την παρασκευή τους. Και τα δύο βιβλία είναι θεματικά. Μου αρέσουν τα θεματικά βιβλία! Το πρώτο βιβλίο έχει βγει σε 3 μικρές εκδόσεις, ενώ το δεύτερο τολμώ να πω ότι είναι σχεδόν το μοναδικό βιβλίο που κυκλοφορεί στην Ελλάδα για λικέρ (αν εξαιρέσουμε τις ξένες εκδόσεις που είναι μακριά από την ελληνική πραγματικότητα λόγω των υλικών). Και τα δύο βιβλία, εξακολουθούν να έχουν ζήτηση ακόμα και ο κόσμος τα έχει εκτιμήσει πάρα πολύ. Τα βιβλία μπορεί να τα βρει ο κόσμος σε μεγάλα βιβλιοπωλεία ή από εμένα. Εδώ να πω με περηφάνια ότι ήμουν η πρώτη foodblogger που έβγαλε βιβλία και ο κόσμος τα έχει αγαπήσει όχι μόνο για την απλή και κατανοητή τους περιγραφή, αλλά γιατί η επαφή με τον κόσμο δεν σταματά στην αγορά τους. Ξέρουν ότι αν χρειαστούν βοήθεια την έχουν ανά πάσα στιγμή. Πάντα απαντάω στα e-mail των αναγνωστών, λύνω απορίες, δίνω διευκρινίσεις και αυτό το εκτιμούν πολύ!
Κατά τη γνώμη σας, το διαδίκτυο θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα βιβλία;
Όχι, δεν το πιστεύω. Όση ευκολία κι αν σου δίνει το ίντερνετ, το βιβλίο θα κατέχει πάντα μια θέση στη ζωή όσων αγαπούν τα βιβλία. Δεν είναι μόνο θέμα αγάπης προς τα βιβλία, αλλά και η πρακτική πλευρά. Το βιβλίο το έχεις ανά πάσα στιγμή στην κουζίνα σου. Το ξεφυλλίζεις, το συμβουλεύεσαι. Το ίντερνετ δεν το έχεις πάντα δίπλα σου, ούτε έχεις πάντα έναν εκτυπωτή διαθέσιμο για να τυπώσεις αυτό που σε ενδιαφέρει. Όση ευκολία κι αν σου παρέχει η τεχνολογία, ακόμα και με ένα τάμπλετ στην κουζίνα, το βιβλίο θα κατέχει πάντα μια ξεχωριστή θέση.
Ποια είναι τα υλικά που αγαπάτε να χρησιμοποιείτε όταν δημιουργείτε στην κουζίνα σας;
Γενικά είμαι υπέρ των απλών υλικών και των εποχιακών. Επειδή ζω σε επαρχία, είμαι υπέρ των υλικών που μπορεί να βρει κάποιος εύκολα ακόμα και σε ένα μικρό μέρος. Επίσης, μου αρέσει να χρησιμοποιώ τα υλικά της κάθε εποχής. Δεν θα μαγείρευα κουνουπίδι το καλοκαίρι, όπως δεν θα μαγείρευα ντομάτες το χειμώνα. Δεν χρησιμοποιώ πάρα πολλά μπαχαρικά και μυρωδικά. Οι συνταγές μου έχουν λίγο από το καθένα, έτσι ώστε να μη χάνεται στις γεύσεις όποιος δοκιμάζει.
Από που προέρχεται η έμπνευσή σας για να δημιουργήσετε το πιάτο της ημέρας;
Κατ΄ αρχήν από το τι αρέσει στην οικογένεια και σε μένα. Η παρασκευή του φαγητού και του γλυκού, είναι ένας τρόπος έκφρασης αγάπης προς τους αγαπημένους σου. Οπότε θες να φτιάχνεις κάτι που θα τους ευχαριστήσει. Από εκεί και πέρα, από τα υλικά που έχω διαθέσιμα στο σπίτι, αλλά και από ό,τι μου κεντρίζει την περιέργεια και θέλω να το δοκιμάσω!
Εδώ και αρκετά χρόνια ζείτε στην Ζάκυνθο και σίγουρα έχετε γνωρίσει από πρώτο χέρι την τοπική κουζίνα! Τι είναι αυτό που σας έχει εντυπωσιάσει το οποίο θα προτείνατε να δοκιμάσει κάποιος που θα επισκεφτεί το νησί;
Ω! Όποιος έρθει στη Ζάκυνθο πρέπει να δοκιμάσει μελιτζάνες σκορδοστούμπι. Είναι ένα φαγητό καλοκαιρινό, απλό, αλλά απόλυτα νόστιμο. Από γλυκά θα πρότεινα να δοκιμάσει φρυγανιά!
Συμπληρώστε τις φράσεις:
Η σπεσιαλιτέ μου είναι … ζυμαρικά σε διάφορες εκτελέσεις. Τα λατρεύω!
Το πρώτο φαγητό που έκαψα ήταν … Έκαψα εγώ φαγητό; ΕΓΩ; Χαχα! Φυσικά και έχω κάψει. Όχι, όμως, στο σημείο να πετάξω το φαγητό ή ακόμα χειρότερα την κατσαρόλα με το φαγητό μαζί. Ε…ένα χρωματάκι, μια μυρωδίτσα, ένα σολάριουμ μπορεί να έχουν πάρει κάποια. Δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο φαγητό που έκαψα, αλλά θυμάμαι την αιτία. Επειδή κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα, βάζω ρολογάκια να χτυπάνε για να μου υπενθυμίσουν ότι πρέπει να κοιτάξω ή να σβήσω το φαγητό. Εκεί που την πατάω είναι όταν θέλουν 2-3 λεπτά ακόμα. Δεν βάζω πάλι ρολόι και τρέχω στο κομπιούτερ μου πιστεύοντας ότι θα το θυμηθώ. Παρασύρομαι και νά το σολάριουμ στο κοτόπουλο. Ευτυχώς τα προλαβαίνω στο παρατσάκ!
Σιχαίνομαι να μαγειρεύω … χοχλιούς! Αρνούμαι να τους μαγειρέψω. Τα βλέπω σαν pet τα καημένα τα σαλιγκαράκια. Δεν τα μαγειρεύω και δεν τα τρώω! Επίσης, σιχαίνομαι να καθαρίζω ψάρια και σιχαίνομαι να μαγειρεύω εντόσθια μάλλον (δεν το έχω κάνει ακόμα).
Η μαγειρική για εμένα είναι … ζωή! Πηγή έμπνευσης, χαράς και δημιουργίας. Αν θες να με τιμωρήσεις, υποχρέωσέ με να μην ξαναμπώ στην κουζίνα!
Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι … Δεν κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια συνήθως. Τα σχέδιά μου είναι κοντινά και γενικά προσπαθώ να μην κάνω πολλά σχέδια για να μην απογοητεύομαι αν δεν καταφέρω να τα πραγματοποιήσω. Αν, όμως, μου μπει μια ιδέα, δεν ησυχάζω αν δεν την υλοποιήσω. Ένα μελλοντικό σχέδιο μπορεί να είναι ένα ακόμα βιβλίο ίσως.
Χαρίστε στο FoodTrails μία αγαπημένη σας συνταγή!
