HAUTE CUISINE 2012 Υψηλή μαγειρική

Υψηλή μαγειρική (HAUTE CUISINE)

Από τον τίτλο της ταινίας ο σκηνοθέτης επιχειρεί να μας προϊδεάσει ότι πρόκειται για μια ταινία που αφορά στη μαγειρική, αλλά όχι τόσο στη διαδικασία της προετοιμασίας, όσο στην τεχνική του μαγειρέματος. Για να κυριολεκτώ, στην Τέχνη της μαγειρικής. «Haute Cuisine» λοιπόν, κατά το «haute couture» ή όπως σωστά αποδίδεται στα ελληνικά «Υψηλή Μαγειρική» κατά το «Υψηλή Ραπτική».

Βασισμένη στην αληθινή ιστορία της εξαιρετικής μαγείρισσας Ντανιέλ Ντελπές, η οποία υπήρξε για δύο χρόνια η προσωπική μαγείρισσα του πρώην προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν στο Προεδρικό Μέγαρο, η ταινία αφηγείται υπό μορφή παράλληλου μοντάζ το πραγματικό συμβάν της θητείας της, με ένα φανταστικό. Και στα δυο κεντρικό πρόσωπο είναι η Ντελπές (στην ταινία ονομάζεται Ορτάνς Λαμπορί). Και στα δυο περιγράφεται η δεξιοτεχνία της μαγείρισσας. Και στα δυο αναδύονται αρώματα, οσμές, πλούσια πολύχρωμα πιάτα, μυρωδικά, σιρόπια και βούτυρα. Σε αντιδιαστολή όμως παρατίθενται τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές που εισπράττει από τους αποδέκτες των δημιουργημάτων της.

Το πρώτο συμβάν διαδραματίζεται μέσα στα Ηλύσια Πεδία, στο Παρίσι. Ο πρόεδρος είναι θετικός απέναντί της. Η Ορτάνς από την αρχή τολμά και καινοτομεί. Τσαλαπατά πρωτόκολλα και τυπικότητες. Επιμελείται προσωπικά τις πρώτες ύλες και δε διστάζει να παραγγέλνει τα υλικά από μικρούς παραγωγούς του χωριού της (Περιγκόρντ), ώστε να είναι αυθεντικά, ολόφρεσκα και γευστικά. Προσδίδει σε κάθε πιάτο, σε κάθε δημιούργημά της μια ιδιαιτερότητα, μια ταυτότητα. Η μαγειρική της του θυμίζει τη γιαγιά του. Γι’ αυτό άλλωστε της χαρίζει το ιστορικό βιβλίο του σεφ Ιντουάρ Νινιόν «Έπαινος στη Γαλλική Κουζίνα» που συμβουλευόταν και εκείνη. Τα πιάτα της καταναλώνονται μέχρι την τελευταία μπουκιά. Όμως, όπως συμβαίνει στην πολιτική, όποιος είναι διαφορετικός κερδίζει το μένος των αυλικών, οι οποίοι τη μάχονται «κάτω από το τραπέζι», αναίμακτα, αργόσυρτα, μεθοδικά. Οι συνεχείς επεμβάσεις στο έργο της μετατρέπονται σε μέγγενη και η Ορτάνς ασφυκτιά. Θέτοντας υψηλότερα από τη θέση το ρόλο της, οδηγείται τελικά σε παραίτηση.

Το δεύτερο συμβάν διαδραματίζεται στην Ανταρκτική, όπου μαγείρευε για ένα χρόνο σε μια εξερευνητική αποστολή. Το φανταστικό της υπόθεσης θέλει να ετοιμάζει στους φίλους της το τελευταίο τραπέζι, προτού αποχωρήσει και αγοράσει κάποια στρέμματα στη Νέα Ζηλανδία, όπου θα αποσυρθεί εκτρέφοντας τρούφες. Η ευθυμία, η ζωντάνια, η αποδοχή, η θλίψη του αποχωρισμού και η αγάπη όλων εκείνων των ανθρώπων για την ετήσια προσφορά της προς αυτούς αντιδιαστέλλεται της προηγούμενης διετίας. Ο δήθεν εκλεπτυσμένος χώρος του Μεγάρου ζωσμένος με ίντριγκες, μυστικά και συνωμοσίες ωχριά μπροστά στον σκληρό αντίξοο χώρο της αποστολής. Το θερμό κλίμα της Γαλλίας εκπέμπει ψυχρότητα και σκοτάδι, ενώ το ψυχρό κλίμα της Ανταρκτικής εκπέμπει ζεστασιά και λάμψη.
Παρόλα τα θετικά στοιχεία όμως, η ταινία είναι αρκετά επιδερμική, αφηγηματικά ελλειπτική και αδύναμη να θέλξει ή έστω να έλξει σε βαθύτερα ορμέμφυτα. Θυμίζει το μεθυστικό άρωμα που αναδύει το ξύσιμο ενός φρούτου, το οποίο όμως είναι στυφό, στεγνό και άγευστο.

Σκηνοθεσία: Κριστιάν Βινσέντ
Παίζουν: Κατρίν Φρο, Ζαν Ντ’ Ορμεσόν, Ιππολίτ Ζιραρντό, Αρτίρ Ντιπόν, Ζαν Μαρκ Ρουλό, Άρλι Τζόβερ

Γιάννης Τοτονίδης
Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ)

Δείτε επίσης

gosford_park_movie

Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ – Gosford Park (2001)

Το φαγητό ... μέσο για να προβληθούν οι κοινωνικές αντιθέσεις!

Ο Ρατατούης (Ratatouille)

Ο Ρατατούης είναι μια από τις πιο αγαπημένες μας ταινίες της Pixar (πλέον ανήκει στη …