Συνέντευξη: Στάθης -skylos- Παναγιωτόπουλος

Πριν μερικά χρόνια σε γνωρίσαμε και ως «μάγειρα» – παρουσιαστή της μαγειρικής εκπομπής «Νηστικό Αρκούδι». Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή; Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας ποια στιγμή θυμάσαι πιο έντονα και τι νοσταλγείς από εκείνες τις ημέρες;

Ήταν ό,τι πιο απρόσμενο και πρωτόγνωρο έχω κάνει ποτέ στην τηλεόραση.Ήταν επίσης κάτι πάρα πολύ ευχάριστο που μου έμαθε πολλά πράγματα όχι μόνο για τη μαγειρική, αλλά για την τηλεόραση και τη ζωή γενικότερα. Δε μπορώ να ξεχωρίσω μια συγκεκριμένη στιγμή. Όλες οι εξορμήσεις που κάναμε στην ύπαιθρο ήταν θαυμάσιες, με αποκορύφωμα τα δυο σετ γυρισμάτων που κάναμε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Αλόννησο. Νοσταλγώ γενικώς αυτές τις καταστάσεις, τα γυρίσματα με παραδοσιακές, αληθινές συνταγές, υλικά και ανθρώπους, και θα ήθελα πάρα πολύ να το ξαναζήσω, να κάνω ξανά εκπομπή μαγειρικής γιατί δεν το «χόρτασα»!

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που έχει στρέψει τον περισσότερο κόσμο στη μαγειρική τα τελευταία χρόνια (εκπομπές μαγειρικής, περιοδικά, blogs, βιβλία) και κυρίως στο παραδοσιακό και μαμαδίστικο φαγητό;

Ο κόσμος βλέπει τις εκπομπές αυτές καταρχήν διότι υπάρχουν και η εικόνα του φαγητού είναι πάντα ευχάριστη. Τα κανάλια το κάνουν επειδή είναι μόδα και φθηνό σαν ιδέα – εκτέλεση. Κατά τα άλλα, η στροφή προς το παραδοσιακό φαγητό είναι απόρροια αφενός της οικονομικής δυσπραγίας, αφετέρου της μεγαλύτερης συνειδητοποίησης ότι αυτή είναι η «καλή» διατροφή.

Πιστεύεις ότι η ελληνική κουζίνα είναι το δυνατό τουριστικό προϊόν της Ελλάδος και γιατί;

Σαφώς και είναι, διότι υπάρχει αφενός πλουσιότατη παραγωγή προιόντων, αφετέρου μεγάλη μαγειρική γνώση και παράδοση, που είναι αποτέλεσμα του πολυ-πολιτισμικού παρελθόντος της χώρας. Με άλλα λόγια, η ελληνική κουζίνα είναι ένα αμάλγαμα που περιέχει αρχαιοελληνική μαγειρική, σλάβικη, ανατολίτικη, ποντιακή, νησιωτική, ορεινή κουζίνα κι ένα σωρό άλλα στοιχεία.

Ποια η άποψή σου για τις αγρο-τουριστικο-εδεσματο-γαστρονομικό-εμπειρίες που έχουν αρχίσει να γίνονται της μόδας τελευταία (ο συνδυασμός γαστρονομικής εμπειρίας συνδεδεμένη με την επίσκεψη στον τόπο που παράγει τις πρώτες ύλες μαζί με γνωστό/άγνωστο σεφ ή ειδικό οινολόγο/γευσιγνώστη);

Δεν έχω άποψη. Μ’αρέσει πολύ αυτό το σενάριο και χαίρομαι που επεκτείνεται, ασχέτως αν είναι μόδα ή πραγματική τάση/ ανάγκη. Μου αρκεί που διαδίδεται. Σκαρμούτσος με νέα εκπομπή τέτοιου τύπου και τα μυαλά στα κάγκελα!

Εάν έτρωγες σε ένα εστιατόριο και δεν σε ικανοποιούσε το πιάτο που επέλεξες, θα το έλεγες στο Σεφ; Σου έχει συμβεί κάτι τέτοιο και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

Φυσικά και θα το έλεγα. Έχει τύχει να πω τις παρατηρήσεις μου, ως απλός πελάτης, τίποτε παραπάνω, οι οποίες έγιναν όμως δεκτές με περισσότερη σημασία από όσο τους άξιζε, ακριβώς λόγω τηλεοπτικής παρουσίας… Τι να κάνουμε…

Ποια είναι τώρα η σχέση σου με το φαγητό και τη μαγειρική;

Μαγειρεύω, τρώω, παρακολουθώ εκπομπές, ιστολόγια κλπ, με ενδιαφέρει ζωηρά το όλο θέμα.

Έχεις δηλώσει στο παρελθόν ότι θα ήθελες να ζήσεις μόνο γράφοντας. Θα έγραφες βιβλίο μαγειρικής και αν ναι τι περιεχόμενο θα περιείχε αυτό;

Είπα τέτοιο πράγμα; Να, γι’αυτό δεν πρέπει να δίνω συνεντεύξεις, λέω βλακείες οι οποίες μετά έρχονται να με στοιχειώσουν… Βιβλίο μαγειρικής δε θα έγραφα, δεν έχω τα ουσιαστικά προσόντα, ούτε σεφ είμαι, ούτε συγγραφέας. Καλό θα ήταν να μη δηλώνουμε συγγραφείς έτσι ασυλλόγιστα, χωρίς να έχουμε την απαιτούμενη καλλιέργεια κι αυτό το λέω προς όλες τις κατευθύνσεις.

Φαγητό και μουσική… Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο κατά τη γνώμη σου; Πώς τα συνδυάζεις εσύ στη ζωή σου;

Είναι δυο ξεχωριστές απολαύσεις, δεν είναι υποχρεωτικό να συνδυάζονται. Δεν τό’χω σκεφτεί ποτέ έτσι.

Τι μουσική θα διάλεγες να παίξεις αν σε καλούσαν ως dj σε ένα gourmet εστιατόριο;

Ροκ. Θέλει και ρώτημα; Όχι σε ενοχλητική ένταση , ώστε να μπορούν να μιλάνε οι συνδαιτυμόνες, αλλά ροκ.

Αν το τραγούδι των Deep Purple “Perfect Strangers” ήταν φαγητό, τότε ποιο θα ήταν;

Κάτι μεγαλειώδες, γεμάτο συναίσθημα… Μια απλή, καθαρή, έντονη γεύση. Ένα ωραιότατο κορωνάτο φαγκρί ψημένο στη σχάρα π.χ.

Ακούγοντας το τραγούδι των Deep Purple “Burn” ποιο φαγητό θα ήθελες να φας;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, αλλά σίγουρα κάτι κρεατικό, απλό, πρωτόγονο!

Ποιο αγαπημένο σου τραγούδι σου φέρνει στο μυαλό κάτι σχετικό με φαγητό κάθε φορά που το ακούς;

Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Όπως είπα και παραπάνω, δεν τα πολυ-συνδέω.

Τι είναι για εσένα καλό φαγητό;

Απλές, καθαρές γεύσεις χωρίς επιτήδευση, μαγειρεμένες με μεράκι, από φρέσκες, τοπικές πρώτες ύλες.

Μαγειρεύεις αρκετά, αν κρίνουμε από τις εμπειρίες σου που εξιστορείς στο skylos.gr. Ποιες από τις συνταγές που έχεις εκεί είναι η αγαπημένη σου; Θα ήθελες να την μοιραστείς μαζί μας;

Οχι, προτιμώ να το φάω μόνος μου αλλά αφού επιμένεις… Καταρχήν στο skylos.gr υπάρχουν ελάχιστες συνταγές, οπότε διαλέγω μία που έχουμε κάνει στο Νηστικό Αρκούδι, την Ψαρόσουπα της Στενής Βάλας.

Γεννήθηκες και αγαπάς ιδιαίτερα την Αλόννησο την οποία επισκέπτεσαι συχνά. Ξενάγησέ μας στη γαστρονομία του νησιού. Τι πρέπει να δοκιμάσει οπωσδήποτε ένας επισκέπτης της Αλοννήσου και γιατί;

Τώρα μάλιστα. Το νησί έχει άπειρες καταπληκτικές συνταγές, αλλά αν πρέπει οπωσδήποτε να προσανατολιστώ σε κάτι συγκεκριμένο, θά’λεγα μπουρέκι, την τοπική κρεατόπιτα με κοκκινιστό γίδινο κρέας, που υπάρχει και σε μια λαμπρή παραλλαγή με ντόπια μανιτάρια.

Σε ποιο μέρος της Ελλάδος (πέρα από την Αλόννησο) έχεις φάει τελευταία πολύ καλό φαγητό; Ποιο ήταν αυτό;

Στο Λιτόχωρο, στους πρόποδες του Ολύμπου, ένα ουράνιο «μπουρανί», ένα πιλάφι δηλαδή με άγρια χόρτα, μανιτάρια και άρωμα τρούφας.

Απάντησε με ένα πιάτο/φαγητό, τι θα μαγείρευες ένα μεσημέρι στο σπίτι σου με καλεσμένους…

• Την αγαπημένη σου…
  Κάτι θαλασσινό, ίσως ένα γιουβετσάκι με διάφορα θαλασσινά.
• Τη Σαρδέλα…
  Μόνο κροκέτες για ηλικιωμένα σκυλιά τώρα πια, δυστυχώς… Αν και της αρέσουν ιδιαίτερα τα τηγανητά καλαμαράκια…
• Τον Αντώνη Κανάκη…
  Αυτόν θα τον φρόντιζα ιδιαίτερα, αφενός επειδή τον αγαπάω περισσότερο, αφετέρου επειδή λόγω ρυθμών δουλειάς και εργένικης υπόστασης δεν τρώει καλά. Θα του έκανα μια ωραιότατη βελουτέ κολοκυθόσουπα για πρώτο και για κυρίως κάτι πρωτεϊνούχο, ίσως ένα αρνίσιο μπούτι στο φούρνο με μυρωδικά.
• Τον Γιάννη Σερβετά…
  Κάτι σπιτικό, ίσως γεμιστές πιπεριές.
• Το Χρήστο Κιούση…
  Αυτόν δε θα του μαγείρευα, αλλά θα επιδίωκα να με καλέσει σπίτι του και να κάνει μπάρμπεκιου, είναι άσσος του ψησίματος από τους λίγους!
• Τους DEEP PURPLE…
  Θαλασσινά. Μεγάλη ποικιλία, ίσως μια ψαρόσουπα και μετά ποικιλία μικρών ψαριών στο τηγάνι.

Πες μας ένα από τα (για εμάς ευφυή ή κατά τους κακεντρεχείς, κρύα) ανέκδοτά σου, με θέμα το φαγητό!

Κάποια μέρα πεινούσα πάρα πολύ και ήθελα πολύ να φάω 2-3 αυγά μάτια που τα είχα επιθυμήσει. Δυστυχώς, όμως, το μόνο φαγώσιμο που είχα στο σπίτι ήταν δύο πάστες σοκολατίνες. Τις πήρα,λοιπόν,και τις έβαλα στο τηγάνι. Η μάνα μου περνούσε εκείνη την ώρα από εκεί.

-“Καλά,τι κάνεις εκεί παιδί μου?”, μου είπε.
-“Άσε με ρε μάνα. Κάνω τα γλυκά μάτια”, της απάντησα.